Yaşamak için bir nedeni olan kişi, hemen her nasıl'a dayanabilir...

"İNSANIN ANLAM ARAYIŞI " Viktor E.FRANKL kitabını okurken bu yazıyı yazmam düşündüren şey ;yazarın ne kadar zor şartlarda olursak olalım ,yaşamak için bir nedenimiz var ise ,bu zorluğa katlanabileceğimizi ve hayatın zorluklarının üstesinden gelinebilineceğini söylemesiydi.Önemli olan hayatımızın ANLAMI NI* kaybetmememizdi.

Kitap Avusturyalı psikiyatr'ın ,ikinci dünya savaşı sırasında ,bir toplama kampında  yaşadıklarını  bizlere anlatmakta...tüm mahkumlara  günde bir kez yemek verilmekte,hepsi tek tip tulum giymekte,hiçbirinin isminin  önemi yok;sadece vücutlarına yapılmış sayı dövmeleri ile anılmakta,ölüme seçilirken bile 1348...gidiyorsun gibi söylemlerle ,kimliklerinden tamamen uzaklaştırılmakta ,karşı çıkana her türlü fiziksel şiddet uygulanmaktadır.

Tüm mahkumların çok az yemek yedikleri için, çok zayıf olduklarını,bir deri bir kemik kaldıklarını,gene de çok zor koşullardaki çalışma şartlarına dayanabildiklerini-buz gibi havada,tren rayı döşeme gibi dışarıda yapılan işleri-yapmak için gönüllü olduklarını,çalışabildikleri sürece, gaz odalarına ,krematoryumlara (ölü yakma odaları) gitmekten kurtulduklarını anlatıyor...

Hayatta kalmalarını sağlayan en önemli nedenleri ise "bir gün buradan kurtulup,evlerine gidecekleri günü hayal etmeleri ve o gün kapıyı geride bıraktıkları eşlerinin ve çocuklarının sevgi ile açacak "olmasıydı. Bu hayal onların hayatta kalmalarını,tüm zor koşullara rağmen sağlıyordu...

Günümüz koşullarına baktığımız zaman,genelde çevremizdeki insanların gelecekle ilgili kaygılı olduklarını,en ufak bir zorlukta çok çabuk pes ettiklerini,hayatlarındaki olumsuz şeylere  daha fazla odaklandıklarını,çok kolay hayal kırıklığına kapılabildiklerini gözlemlemekteyiz.

o koşullar ve günümüz koşulları..." herkes kendi yaşadığı duyguyu bilir" dediğinizi duyar gibiyim.Evet,herkes empati kurma yeteneğine sahip olsa da hepimiz için asıl olan kendi içinde yaşadıklarımız ama öyle bir koşulda bile umudun hiç yitirilmemiş olması;günümüz şartlarında da bunu başarabilmemiz,bunun için çaba sarf etmemiz önemli.

Bunu başarabilmek için de hayatımıza hedefler koyup,o hedefleri gerçekleştirmeye çalışmak ve vardığımız her hedefte mutlu olmak,kendimizi onaylamak,iç ses olarak bunu da başardığımızı söylemek,yapamadıklarımız için hayıflanıp, üzülmek yerine bir gün onları da yapabileceğimizi düşünüp,mutlu olabilmek... 

Umutlarımızın ve kendimize olan inancımızın hiç bitmeyeceği,moralimizin çok bozuk olduğu,hayatın çok acımasız olduğunu  düşündüğümüz günlerde bile yaşamımıza devam edebilmek için bir HAYAT ANLAMINIZIN olması dileklerimle...